Wat een onvergetelijk indrukwekkend avontuur. Dit is "voelen" dat je leeft...
Mijn leven is niet eenvoudig geweest. Het vertrouwen in de medemens, ik was het kwijt... ik hield afstand zowel fysiek als emotioneel van de medemens. Toch hield ik een stil verlangen dit weer zelf te kunnen helen want je voelt je in het leven alleen staan en ja wat doe je dan, juist ja, je boekt een tandemsprong. Je grootste angst recht in de ogen aankijken...niet ervoor weg rennen of vluchten maar middenin gaan staan. Zo begon ik aan dit avontuur. We beklimmen het vliegtuig. En schuiven zittend tussen elkaars benen. Er is geen ontkomen meer aan voelbaar wordt de nabijheid van de ander. Ik kijk eens om mij heen en neem ieder gezicht even in mij op. Iedereen in dit vliegtuig zal ongetwijfeld zijn eigen reden hebben om dit avontuur aan te gaan en toch is voelbaar in stille de verbondenheid met elkaar voelbaar. De adrenaline leeft. We hobbelen over het gras heen en stijgen langzaam op. Het rolluik gaat naar beneden en we beklimmen de lucht steeds hoger en hoger. Het landschap onder ons wordt kleiner en kleiner... Wow, hoe indrukwekkend mooi is dit eiland. Het eiland waar ik als Belgische jonge vrouw in 1999 op terecht kwam, mijn hart aan verloren heb en nooit meer het eiland heb verlaten. De zee schitterd in de zon en ik geniet... Mijn instructeur tikt op mijn schouder en zegt dat het rolluik zo open schuift, dan zullen de eerste mensen het vliegtuig verlaten, maar wij nog niet, nee wij gaan nog hoger 13000 ft. Ik voel de wind suisen en zie ze gaan "Mijn God waar ben ik aan begonnen?" In stijgende lijn beklimmen we nu de wolken. Voor mij is het vliegtuig leeg en mijn hart klopt in mijn borstkas. Ineens voel ik hoe ik vastgeklikt wordt aan mijn instructeur en hij geeft mij een seintje dat we naar voren kunnen schuiven. Het rolluik gaat open.. de wolken onder ons...Hoe adembenemend mooi, hoe indrukwekkend. Voor het eerst in mijn leven laat ik voelbaar alle controle los, geef ik mij over en geniet,..en voel dit is leven!!! Een mooier cadeau kun je niet aan jezelf geven.