Rake klappen!
Het is zo makkelijk om je als mens te laten conditioneren en te vergeten dat jouw werkelijkheid niets meer dan een weerspiegeling is van de waan van de dag. Zeker voor een bijdehante, cynische randstedeling zoals ik geworden ben. Rake klappen vereisen zorg, en zo sta je dan voor de spiegel, bijna schamend, speurend naar onzichtbare littekens die je nooit zult vinden.
“Waar gaat dit nou over?” hoor ik u denken. Ik zal het u vertellen. In het woordenboek van onze wereld, waar woorden zoals “ikke”, “meer”, “moeten”, “geld”, etc. het alfabet opnieuw hebben doen rangschikken, is het een verademing te ontdekken dat er mensen zijn die liever niet lezen en schrijven kunnen dan hier in meegaan. Zo is het bij Lanting. Het is geen bedrijf, het zijn de mensen. Mensen met echte normen en waarden, mensen met realiteitszin, en mensen die beseffen dat “geven” de echte waarde van “hebben” vertegenwoordigd. Het is dan niet verbazingwekkend dat ik me daar belangrijk voel en niet mijn geld. Een plek waar ik mij gehoord voel en waar de insteek mogelijkheden omarmt in plaats van onmogelijkheden. Ik weet niet waar ik me voor het laatst koning heb gevoeld, maar na vandaag zal ik nooit vergeten waar ik het wel ben.
