Geweldig met een zachte G ;)
Thuis (beek en donk, brabant) aan de eettafel met de kinderen tijdens de lunch. Nick (11) we hebben iets heel leuks gereserveerd voor tijdens de vakantie in Texel. Parachutespringen was het eerste antwoord.
En waar hij de week daarvoor nog antwoordde met dat doe je toch niet mama, je bent gek. Antwoordde hij nou ok prima.
Ook papa kon uiteindelijk ook geen weg terug.
Afgelopen donderdag hadden we een reservering staan, de avond ervoor kwamen de zenuwen al. Veel vragen en niet 1 2 3 in slaap kunnen komen.
Donderdagochtend, hadden ze toch eigenlijk wel spijt dat ze ja hadden gezegd. En ook bij mij kwamen de zenuwen toen we richting het paracentrum reden.
Daar aangekomen werd medegedeeld dat er (nog) niet gesprongen kon worden en ze hoopte dat het in de middag wel kon.
1,5 uur later ging de telefoon, we gaan springen kom maar deze kant op.
We zijn ingecheckt, we wilde geen camera mee want we dachten daar doe je niks mee.
Tijdens het wachten ging er al een groep, en een mama bleef achter om haar zoon te zien springen. Toen zei ze ja je moet echt wel laten filmen dat is toch super leuk.
Uiteindelijk nog snel besloten om onze zoon te laten filmen. En geloof me hier ga je GEEN spijt van krijgen.
We werden gekoppeld aan je begeleider en dan ga je de lucht in.
1 springer ging er eerder uit en dat was al hoog, toen bleek dat we nog 3x hoger moesten. Aaah.
Aan de grond werd verteld hang een beetje naar achter op de rand.
We schoven steeds verder naar de rand en voor ik het wist maakte we de vrije val naar beneden. Wat een fantastisch en vrij en heerlijk gevoel. 1 minuut lang een vrije val, het klinkt als oneindig als je aan de grond staat maar in de lucht is dat zo voorbij.
De parachute ging open en ik mocht nog even sturen, heel leuk. Wat een uitzicht! Het was zo'n mooi weer, het publiek beneden had het koud, ik had het inmiddels behoorlijk warm. We daalden heel langzaam en rustig naar beneden. De foto's en filmpjes volgde snel in de mail, die hebben we al vaak gezien.
